“Er is geen angst meer, alleen de behoefte om nuttig te zijn.”

Vanaf het begin van de oorlog is het aartsbisdom Ivano-Frankivsk in West-Oekraïne, betrokken bij de opvang van vluchtende vrouwen en kinderen van wie de meesten afkomstig zijn uit grote steden als Kiev, Charkov, Zaporizja, Dnipro en Odessa.

Sofia, net 14 jaar oud, is een van deze vluchtelingen. Samen met haar moeder is zij gevlucht voor de oorlog die als een plaag neerdaalde op haar leven en vooral op het eens zo vredige stadje Brovary in de regio van Kiev.

Jonge mensen van haar leeftijd hebben al heel wat om handen. Ze zoeken naar zin in hun leven, denken na over hun opleiding en aan een toekomstig beroep, worden misschien zelfs voor het eerst verliefd, maar voor Sofia is alles nu heel anders.

Sinds ze op de Sint-Basilius-middelbare school zijn aangekomen, proberen Sofia en haar moeder om te gaan met hun nieuwe leven. Deze school in Ivano-Frankivsk, een stad met zo’n 300.000 inwoners in West-Oekraïne, is een van de plaatsen waar het Grieks-katholieke aartsbisdom de pas aangekomen vluchtelingen heeft ondergebracht. Sofia’s vader is in Brovary achtergebleven om hun huis en zijn land te verdedigen. Ondanks het gevaar voelt hij zich iets geruster nu hij weet dat zijn gezin veilig is.

Kerk in Nood steunt al vele jaren talrijke projecten in het bisdom en verleende onmiddellijk noodhulp voor een bedrag van 30.000 euro in reactie op de oorlog. De klaslokalen in de Sint-Basilius-middelbare school zijn omgebouwd tot slaapzalen voor wel honderd mensen. Sofia is erg dankbaar. “Hier hebben we tenminste een dak boven ons hoofd, warmte, goed eten, kleding, toiletartikelen en vooral vrede”, merkt ze op. Nu probeert ze zoveel mogelijk te doen om anderen te helpen. Haar moeder, Viktoria, heeft zich ook vrijwillig aangemeld om de meest behoeftigen te helpen. “Er is geen angst meer, alleen de behoefte om te helpen”, zegt ze.

Het aartsbisdom is bezig met voedselinzamelingen in alle parochies. Een deel daarvan is bestemd voor de vluchtelingen in Ivano-Frankivsk; de rest gaat naar de mensen in het oosten van het land. De vluchtelingen hebben ook toegang tot gratis medische zorg dankzij de artsen van het nabijgelegen Sint-Lucasziekenhuis.

Wanneer de oorlog voorbij is, willen Sofia en Viktoria maar één ding en dat is naar huis terugkeren. Ze zijn er echter niet zeker van of hun huis in Brovary de oorlog wel zal overleven. Het ligt op ongeveer 7 km van Kiev en werd in de eerste dagen van de oorlog door raketten getroffen. Hierbij kwamen zeven mensen om het leven en ongeveer zeventien raakten gewond.

“Ik maak me vooral zorgen over mijn huis en mijn school”, zegt Sofia. “Zal alles nog hetzelfde zijn wanneer ik weer thuis ben? Ik weet het niet, maar ik hoop dat er snel vrede komt”, voegt ze eraan toe. Van één ding is ze zeker: als alles weer normaal wordt, is het eerste wat ze zal doen haar vrienden ontmoeten en haar vader omhelzen. Hij is degene die ze het meest mist.

Kerk in Nood steunt ook priesters en religieuzen in het bisdom Ivano-Frankivsk in hun pastoraal- en liefdadigheidswerk onder de bevolking. Vorig jaar financierde Kerk in Nood 21 lopende projecten in het bisdom en sinds het uitbreken van de oorlog steunt het ook meer dan 600 priesters en religieuzen.