Oekraïne: “De genade van de Heer is groter dan de verschrikkingen van de oorlog”

25/03/2024 Leuven – Op 24 februari 2024 was het twee jaar geleden dat de Russische invasie van Oekraïne plaatsvond. Net als de hele bevolking zijn de seminaristen uitgeput door deze oorlog. Maar gedreven door hoop willen ze een teken zijn van de aanwezigheid van God, waar ze ook zijn.

Er zijn talloze getuigenissen van seminaristen, getekend door oorlog maar gedragen door hun geloof. Ze staan nog steeds aan het bed van zoveel lijdende mensen. Tegenwoordig wordt geschat dat 80% van de bevolking fysiek of psychologisch wordt getroffen door deze oorlog die sinds 2014 duurt.

Omdat zij zelf onder deze oorlog hebben geleden, voelen de seminaristen zich verbonden met andere mensen die lijden. Zo verloor Vitalij, een 28-jarige Grieks-katholieke seminarist in Kiev, op 8 december 2022 zijn vader, een legervrijwilliger. Hij was 52 jaar oud. Als hij aan zijn herinnering terugdenkt, worden de helderblauwe ogen van Vitalij dof. De jonge seminarist roept echter “het geluk op dat hij hem heeft kunnen begraven”. Velen vinden niet eens het lichaam van hun vader, hun echtgenoot, hun kind. Vitalij verloor ook een van zijn goede vrienden. “Ik probeer degenen te helpen die ook een dierbare hebben verloren. Ik kan ze ongetwijfeld beter begrijpen. Maar mijn pijn is nog steeds even sterk als altijd.” Een jaar later is de wond nog steeds gapend. Zijn geloof helpt hem ondanks de beproeving vrede te vinden en degenen die lijden te begeleiden.

Roberto, een andere 23-jarige seminarist in Lviv, was raadgever in zomerjeugdkampen in het oosten van Oekraïne, en een aantal van de jonge mensen voor wie hij zorgde, werden vermoord. Zoals alle Oekraïners is hij diep getroffen door de oorlog. Hij legt uit dat veel mensen bij hem langskomen om hem vragen te stellen, omdat hij als seminarist een soutane draagt: “Velen vragen mij: ‘Hoe kan God dit laten gebeuren?’ Ik kan daar heel moeilijk antwoord op geven. Maar ik put mijn kracht uit de eucharistische aanbidding.” Roberto getuigt ook van de impact van de oorlog op zijn roeping. “Op een dag vroeg mijn leidinggevende mij om voor de vluchtelingen te zorgen, om met hen te praten. En terwijl ik hen catechese gaf, besefte ik de betekenis van mijn roeping: twee van hen deden hun eerste communie, één ging biechten, wat hij al tien jaar niet meer had gedaan, anderen deden hun vormsel, een koppel is getrouwd!” Ondanks het lijden van de oorlog is God aan het werk.

Kerk in Nood heeft deelgenomen aan de bouw van alle tien seminaries in Oekraïne – drie rooms-katholieke en zeven Grieks-katholieke – en ondersteunt momenteel alle seminaristen met een studiebeurs. In Kiev bedankt pr. Ruslan Mykhalkiv, rector van het rooms-katholieke seminarie van Vorzel, Kerk in Nood voor de hulp nadat het seminarie in het voorjaar van 2022 een maand lang bezet was door Russische milities. “De ramen waren kapot, alles was gesaboteerd. Maar dankzij jullie is het seminarie nog mooier dan voorheen! Hartelijk bedankt !” Gedreven door hoop, terug in Vorzel, stond de rector erop dat de seminaristen hun lessen snel na de bezetting konden hervatten. Vandaar de wens om het seminarie zo snel mogelijk weer op te bouwen. Nu hij zijn seminaristen aan het werk ziet, vertrouwt hij toe: “De genade van de Heer is groter dan de verschrikkingen van de oorlog.”

Helpt u de seminaristen in Oekraïne?

Uw gift wordt voor deze of gelijkaardige projecten en voor de pastorale opdracht van Kerk in Nood gebruikt.