30/01/2023 Leuven – De religieuze gemeenschap van de Missionarissen van Franciscus van Sales werd in 1838 in Frankrijk opgericht. Haar doel is de missie, de verkondiging van het geloof door prediking en pastorale zorg, en de katholieke opvoeding van kinderen en jongeren. Vandaag telt zij 1.500 leden in bijna 30 landen over de hele wereld.
In Afrika zijn de Missionarissen van Sint Franciscus van Sales nu in tien landen vertegenwoordigd en genieten zij talrijke roepingen. In de delegatie van Tsjaad en Kameroen zijn momenteel 28 jonge mannen in opleiding.
Een van hen is Yves, die als kind eigenlijk bankier wilde worden. Hij behoorde altijd tot de drie besten van de klas en was vooral goed in wiskunde. Toen hij naar de middelbare school ging, nam hij deel aan de catechismuslessen van de parochie en werd hij misdienaar. De kerk werd al snel een tweede thuis voor hem. Hij zegt daarover zelf:
“Toen ik een tiener was, waren er maar drie plaatsen waar je me kon vinden: het huis van mijn familie, de school en de kerk. De kerk was de plaats waar ik me echt thuis voelde en ik was er graag om te bidden, om te dienen in de Mis, om te luisteren naar de homilie, om iets te leren in de catechese of de misdienaarsopleiding en om de Heer te ontmoeten die aanwezig was in het tabernakel en in elke broeder en zuster die ik er kon ontmoeten. Ik ging gretig naar de kerk en diende als misdienaar met heel mijn hart.”
Maar er was een probleem: de meeste misdienaars konden niet dienen tijdens de week. Yves vertelt: “Sommigen woonden ver van de kerk en het was voor hen gevaarlijk om al om 5 of 5u30 het huis te verlaten voor de Mis van 6 uur, omdat het nog donker was en ze te jong waren om alleen in het donker naar buiten te gaan. Anderen konden niet komen omdat hun school ver weg was en zij vroeg moesten vertrekken om op tijd in de les te zijn. Weer anderen mochten niet vroeg in de Mis dienen, omdat hun ouders dat tijdens het schooljaar niet toestonden omdat zij thuis moesten studeren en hun ochtendplichten moesten vervullen. Daarom was de priester vaak alleen in het heiligdom tijdens de Mis. Geconfronteerd met deze situatie nam ik het besluit om elke dag naar de Mis te gaan, of ik nu toegewezen was of niet, of het nu regende of niet (want het regenseizoen was ook een belangrijke reden waarom misdienaars niet kwamen). Mijn nabijheid tot de Heer en mijn dienst in de kerk deden me iets groots beseffen. Inderdaad, God zelf zat achter mijn motivatie om Hem te dienen. Hoe meer ik me inzette om Hem te dienen, hoe meer ik tot Hem werd aangetrokken en ervan overtuigd raakte dat ik op de juiste plaats was. Ik besefte ook de noodzaak en het belang van een priester voor de hele wereld. Mijn verlangen om bankier te worden veranderde langzaam in een groter verlangen: priester worden.”
Zijn moeder was er eerst tegen, omdat ze andere plannen voor hem had: hij moest carrière maken en een gezin stichten. Uiteindelijk aanvaardde ze echter zijn wens, wat Yves als een genade beschouwt. Zijn conclusie van zijn roepingsreis tot nu toe is: “We moeten gewoon van Jezus houden, oprecht en eerlijk zijn tegenover God en tegenover onszelf en Hem altijd dienen met heel ons hart. Als we dat doen, zal ons leven naar Gods wil verlopen, want niemand kan ons aan Gods hand onttrekken.”
Zodat Yves en zijn confraters hun roeping kunnen blijven volgen, steunen wij de vorming van de 28 jonge religieuzen dit jaar met 11.200 euro.
Uw gift wordt voor deze of gelijkaardige projecten en voor de pastorale opdracht van Kerk in Nood gebruikt.
Mededeling op uw overschrijving: 199-02-79 Tsjaad & Kameroen