Venezuela: Werken aan vrede met anderen en met God

5/04/2022 Leuven – José Gregorio Romero, een jonge Venezolaan uit de staat Guárico, was gepassioneerd over politiek. Niet het soort politiek dat op zoek is naar persoonlijk voordeel, verrijking en macht, maar politiek als wetenschap om de ander te helpen en te dienen. “Dit leek mij de meest succesvolle manier om liefdadigheid uit te oefenen, omdat het een kwestie is van het denken aan anderen, denken aan degenen in nood en van het zoeken naar alle middelen die nodig zijn om hen te helpen,” legt de 24-jarige uit. Door deze passie behaalde hij met grote onderscheiding een diploma internationaal recht in Caracas.

Hij begon onmiddellijk te werken op de afdeling internationale betrekkingen van het Nationaal Instituut voor Burgerlijke Scheepvaart. “Ik deed wat ik leuk vond, ik was blij… maar ik voelde dat ik iets anders miste,” zegt Gregorio. Afkomstig uit een familie met diep christelijke waarden besloot hij een ander pad te volgen, nog steeds in dienst van anderen, echter niet als minister van een regering, maar als minister van God, in het priesterschap.

“Tijdens mijn studies leerde ik de waarde van vrede. De specialist internationaal recht werkt voor vrede, hij is de man van de onderhandelingen die, in het licht van bijzondere belangen van staten, in het licht van meningsverschillen en controverses, samenwerking en een vreedzame oplossing wil zoeken.” José Gregorio begreep dat vrede veel meer is dan het ontbreken van oorlog. De mens wordt geroepen om in vrede te leven. Maar er zijn zoveel geluiden buiten, de mens heeft een vrede nodig die alleen God geeft. “En ik wil werken zodat de mens in vrede kan leven, in vrede met zijn broeders en zusters, en in de eerste plaats in vrede met God. Ik denk dat de wereld veel liefde nodig heeft, en veel hoop. De wereld heeft het noorden verloren. De wereld zoekt zichzelf zonder zichzelf te vinden omdat de wereld God vergeten is.”

Dit is de missie die José Gregorio wil vervullen: een minister, een priester, een man van God zijn. Geroepen om het Evangelie te verkondigen, om anderen dichterbij te brengen, om God in de wereld aanwezig te maken door zijn handen, door gebed, door zijn daden.

“Ik wil mensen met vreugde dienen waar de Kerk mij nodig heeft. Ik vraag de Heer mij de moed en de kracht te geven om Hem met een ja te kunnen beantwoorden en mij in Zijn dienst te stellen. Of het nu in de parochie is of in de verschillende activiteiten en missies van de Kerk.”

José Gregorio bereidt zich momenteel voor op het seminarie van Sint-Petrus van het bisdom La Guaira in Venezuela, een land dat een zeer moeilijke situatie doormaakt en voor grote uitdagingen staat die worden gekenmerkt door een gigantische economische, politieke en sociale crisis.

“Wij, Venezolanen hebben dagelijks te maken met grote problemen om te voldoen aan onze basisbehoeften zoals voedsel, vervoer, gezondheid, enz. Maar dat ontneemt ons niet de vreugde en onze droom om een beter land te bouwen,” legt de jonge seminarist uit.

Volgens hem zijn jonge Venezolanen echte moderne helden. We weten hoe we ons terug moeten oprichten en hoe we iets goeds, iets moois en iets beters uit de tegenspoed kunnen halen. De jongeren, zowel degenen die moesten vertrekken, en dat zijn er vele duizenden, als degenen die besloten hebben in Venezuela te blijven, zijn moedig en wij zijn strijders.”

We moeten vechten, zoals José Gregorio uitlegt, om de obstakels te overwinnen die studenten tegenkomen om naar de universiteit te gaan, zoals lange afstanden lopen omdat ze geen vervoer hebben, of vier of vijf uur van tevoren moeten vertrekken om op tijd te komen voor de lessen, omdat het openbaar vervoer niet rijdt of overvol zit. Velen van hen gaan naar de les met een lege maag, omdat ze niets te eten hebben, of moeten werken terwijl ze studeren om hun gezinnen van het nodige te helpen voorzien. Maar de seminarist benadrukt nogmaals: “Wij zijn strijders, die volhouden, en we blijven dromen. Door onderwijs, creativiteit en ondernemerschap blijven we een licht in het donker.”

Het licht dat José Gregorio wil brengen is het toedienen van de sacramenten, volgens hem het bijzonderste in de bediening van een priester. “Ik denk dat dit het mooiste is dat op deze aarde kan worden gedaan, omdat het gaat om het doorgeven van de genade van God, het voeden van het menselijk wezen met Zijn woord en met Zijn lichaam en Zijn bloed. Het is de vergeving van zonden. Het is de troost van de zieken. Het is om de mens door gevoelige tekenen te laten zien dat God dichtbij is, dat God ons niet in de steek laat, dat God, ondanks onze ontrouw, ondanks onze zwakheden, altijd aanwezig is.”

José Gregorio herinnert er echter aan dat het in de situatie die het land doormaakt onmogelijk zou zijn voor jonge seminaristen om hun opleiding voort te zetten zonder de hulp van organisaties zoals de pauselijke stichting Kerk in Nood: “Zonder de steun van weldoeners zou onze roeping in gevaar zijn. Het seminarie zou misschien moeten sluiten omdat we niet in onze basisbehoeften kunnen voorzien.”

Ik zie alle weldoeners als de armen van God, die ons kracht geven, die voor ons zorgen en ons vertellen dat we met hun steun vooruit kunnen. Het zijn deze zichtbare armen van God die ons motiveren en ons in staat stellen vooruit te gaan. Dank u voor uw vertrouwen in ons, dank u voor alle inspanningen die u doet om ervoor te zorgen dat we hier kunnen zijn, dank u voor uw vertrouwen in onze roeping.”

Bekijk hier de video:

Uw gift wordt voor deze of gelijkaardige projecten en voor de pastorale opdracht van Kerk in Nood gebruikt.
Mededeling op uw overschrijving: 239-02-79 Venezuela